Toplum ve cemiyet hayatımızda bazı meslek grupları vardır ki, toplumun sağlığı, yeniden inşası yada huzurumuzun temini, canımızın, malımızın teminatı gibi nedenlerden dolayı diğer meslek gruplarının bir parça önüne geçerler.
Bu toplumsal önemleri, toplumun manevi hassasiyetleri ve şükran duyguları gibi manevi değerler sebebiyle tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de, senede bir gün olsa da onlar için kutlama günleri adet üzere yapılmaktadır.
Örnek verecek olursak; İlk aklıma gelenler şahsımda emekli bir öğretmen olduğum üzere, Öğretmenler Günü, Tıp Bayramı, Polis Haftası gibi.
Bu meslek gruplarının örnekleri artırılabilir. (Lütfen diğer mesleklerden arkadaşlarımızı yada özel günlerini önemsemediğimiz düşünülmesin.)
Lakin dikkat ediyorum, yıllardan bu yana bu özel günlerinde merkezi ve yerel yönetimin üst katmanları Öğretmenlerimizi, Sağlık Çalışanlarımızı, Emniyet Mensuplarını bizzat ziyaret ederek onları kutlamak, sembolikte olsa hediyeleşmek, onlar için bir etkinlik ( konser yada eğlenebilecekleri bir gece) tertiplemek, gönül almak yerine , toplumun emektarı bu meslek temsilcilerini ayaklarına getirip gösterişli makam odalarında kutlamaktalar.
Bu yetmezmiş gibi Öğretmenler, Polisler, Doktorlar v.b. yılda bir kez, tek bir gün olsun kendileri için hazırlanmış bir programa davet edilmezler.
Aksine kendileri rahat geçirecekleri o kutlama günü için günler öncesinden program hazırlarlar, yorucu ve stresli provalar yaparlar ve güya kendilerine hediye edilen anlamlı günde çok muhterem protokolü davet ederler ve ağırlayıp yine hizmet ederler.
Bir garip işler işte…